¡Descarga La Evolución de la Literatura: Siglos XVIII y XIX - Prof. Vilariño Picos y más Apuntes en PDF de Lengua y Literatura Gallega solo en Docsity! 1. Século XVIII 1.1.. Segunda metade do século XVIII 1.1...1... Giambattista Vico ( 1668 – 1744) Autor de Sciencia Nova ( 1725) e de Sciencia Nova Seconda, unha revisión da anterior, cómpre destacar del os seguintes aspectos: • Concepción historicista: • A historia e a verdade son creadas polo home. • En Sciencia Nova tenta buscar os principios que posibilitan a creatividade humana. • Necesidade de estudar os mitos xa que reflicten a maneira de pensar dunha determinada cultura e pódennos axudar a comprender a súa evolución. • Tres épocas da Humanidade: • Época dos deuses: é o período prioritario no que dominan a imaxinación e a fantasía para facer intelixíbel o mundo. Está dominada polo pensamento poético, considerase que a poesía non ten porque reflectir o real. • Época dos heroes: nesta segunda fase a imaxinación vai perdendo peso en favor de elementos máis prácticos. É entón cando se crean as institucións sociais. • Época da racionalidade ou dos homes: nesta época domina o raciocinio ou “ barbarie da reflexión”, é dicir, explícase o mundo en termos conceptuais e lóxicos. Este é un ciclo repetitivo que explica a evolución dos xéneros literarios, pois cada unha das épocas correspóndese cun determinado xénero: Época Xénero Época dos deuses Poesía lírica Época dos heroes Poesía épica Época dos homes Traxedia • Prioridade da poesía fronte a traxedia e a filosofía ( contradicindo así a platónicos e aristotélicos) • A retórica e o mito como fontes de coñecemento 1.2.. Gotthold Ephraim Lessing ( 1729 – 1781) En Laoconte ( 1766), unha das súas obras máis importantes, reflexiona arredor de: • Os límites da poesía respecto da pintura, límites que sitúa nos métodos de traballo, pois a primeira emprega a palabra e a retórica mentres que a segunda as cores. • O problema da diferenciación das artes, así a pintura e a escultura son artes espaciais ( simultáneas) e a poesía é unha arte temporal. Poesía Pintura Escultura 4. A creación dos estudos literarios: séculos XVIII e XIX PAGE 5 Tipo de arte temporal espacial Método de traballo palabra e retórica cores Outros aspectos a destacar deste autor son os seguintes: • Reivindicación de Shakespeare fronte ao teatro francés que respectaba as tres unidades ( espazo, tempo e acción), polo que este Shakespeare é un precursor da ruptura das mesmas que se faría patente co teatro alemán, o cal suporía unha auténtica revolución. • Defensa da universalidade da literatura e do “gusto” coma un factor que pode chegar a calquera lugar. • Defende a mestura de xéneros, xa que hai obras que se sitúan a medio camiño entre un e outro. Por exemplo, as novelas nas que o diálogo é importante aproxímanse ao teatro e o teatro narrativo de Bertol Breg aproxímase á novela. • Dálle maior importancia ao xénero dramático e ao subxénero da traxedia xa que cre, coma Aristóteles, que esta ten unha finalidade moral ( catarse). 1.3.. O Strum und Drang ( 1760 – 1770) Este movemento alemán, integrado por J. G. HAMMANN, H. W. VON GESTENBERG, J. M. REINHOLD LENZ, J. G. VON HERDER, J. G. GOETHE e F. SCHILLER, caracterízase por: • Reivindicar os novos modelos do canon occidental, do que Shakespeare fora precursor ao romper as tres unidades e Cervantes inicia a novela contemporánea. • Influír no ascenso da novela fronte a outros xéneros. • Considerar a poesía coma o produto dun xenio persoal, nacional ou da época, polo que considera a poesía como expresión ( individualidade, estilo) e non como imitación. Deste xeito o concepto de imitatio dominante na Idade Media entra en crise. 1.4.. J. G. Herder ( 1744 – 1803) • É o fundador da historiografía e influiría moito nos irmáns SCHLEGEL e en GOETHE. • Considera que a crítica non só debe xulgar se unha obra é boa ou mala, senón que debe ser comprensiva, é dicir, entender é explicar a obra ( concepción hermenéutica). Ademais o crítico debe identificarse co autor e realizar un proceso inverso. • Atribúelle unha grande importancia ao espírito, polo que se sitúa nunha liña idealista. • Considera a poesía coma unha arte privilexiada, como energeia ( proceso) e non coma ergon ( obxecto rematado). Ademais cre que é a poesía popular a que mellor reflicte o espírito do home. • Dálle unha grande importancia á linguaxe, chegando a identificala coa poesía. Asóciaa á consciencia e cre que sen ela non hai coñecemento. 1.5.. J. W. Goethe As reflexións deste autor podémolas atopar nas súas novelas, como é o caso de Wihelm Meister ( Discusión sobre Hamlet na que un rapaz inexperto adquire experiencia por mor dos golpes que lle dá a vida), de ensaios soltos ( nos que se 4. A creación dos estudos literarios: séculos XVIII e XIX PAGE 5
