7.Rusyfikacja i germanizacja ziem polskich w XIX w ..., Publikacje z Język rosyjski

Pobierz 7.Rusyfikacja i germanizacja ziem polskich w XIX w ... i więcej Publikacje w PDF z Język rosyjski tylko na Docsity! SYTUACJA L OŚCI POLSKIEJ W DRUGIEJ POŁOWIE XIX w. Rusyfikacja — polityka władz rosyjskich zmierzająca do wynarodowienia Polaków i innych ludów podbitych. Na ziemiach polskich rusyfikacja była szczególnie nasilona po upadku powstania listopadowego i styczniowego. Germanizacja — proces niemczenia prowadzony w stosunku do ludności polskiej na terenach włączonych w granice państwa pruskiego, później niemieckiego. niemieckiego XIX proces wynaradawiania objął Pomorze Gdańskie, ziemię lubuską, Wielkopolskę i Górny Śląsk. Germanizacja nasiliła się szczególnie w drugiej połowie XIX w. gdy nastąpiło zjednoczenie Niemiec i powstało Cesarstwo Niemieckie. Chciano całkowicie zunifikować byłe ziemie polskie z Niemcami. Autonomia — niezależność; najszersze uprawnienia samorządowe jakiegoś terytorium w obrębie państwa 1. Rusyfikacja w zaborze rosyjskim w XIX w. a) początek rusyfikacji — represje po powstaniu listopadowym «= zniesiono konstytucję z 1815 r. w tym: sejmu polskiego, armii. Zniesiono koronację cara na króla polskiego. Na miejsce konstytucji Królestwu Polskiemu w 1832 r. nadano Statut Organiczny, który obowiązywał do 1841 r. Zachowywał on odrębność administracyjną Królestwa dzięki zachowaniu Rady Administracyjnej. Mimo tego starano się jak najlepiej zunifikować ziemie polskie z resztą cesarstwa. W1837 r. województwa zamieniono na gubernie, polskie szkolnictwo podporządkowano ministerstwu rosyjskiemu. Wprowadzono rosyjski system monetarny i karny «= armia polska uległa likwidacji, a żołnierzy polskich siłą wcielono do armii rosyjskiej. Oprócz tego Królestwu Polskiemu narzucono obowiązek dostarczania rekruta do armii rosyjskiej. = Rosjanie zabezpieczyli się przed przyszłym buntem wprowadzono stan wojenny i okupację. Rozpoczęto budowę cytadeli warszawskiej i twierdz w Modlinie i w Dęblinie. Bardzo surowo karano za działalność patriotyczną - przestępstwa polityczne miały sądzić trybunały wojskowe, które wydawały bardzo wysokie i doraźne wyroki. Nałożono na Królestwo wysoką kontrybucję i nałożono wysokie cło na towary produkowane w Królestwie by ukarać je za bunt. « szczególnym prześladowaniom poddano polskich patriotów - członków sprzysiężenia podchorążych, Sejmu, Rządu Narodowego skazano na śmierć (zaocznie) lub zesłano na Syberię. Wielu z nich udało się uniknąć śmierci dzięki emigracji. By pozbawić ich podstaw ekonomicznych skazańcom i emigrantom skonfiskowano majątki « wydano walkę polskiej kulturze występując przeciwko oświacie. Zamknięto Uniwersytet Warszawski i Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Polskie szkolnictwo podporządkowano ministerstwu w Petersburgu i ograniczono liczbę szkół średnich. Wywieziono w głąb Rosji cenne zbiory biblioteczne. Wprowadzono cenzurę by móc kształtować świadomość Polaków. = Namiestnikiem Królestwa został feldmarszałek hrabia Iwan Paskiewicz Erewański, który stłumił powstanie. Człowiek, po którym nie można się było spodziewać żadnych ustępstw na rzecz Polaków. Represje dotknęły również Litwę, Białoruś i Ukrainę. Zamknięto tam Akademię Wileńską i Liceum w Krzemieńcu, a także represjonowano kościół katolicki (zamknięto większość klasztorów). Zniesiono religię unicką zmuszając jej wyznawców do przyjęcia prawosławia. Najbiedniejsza szlachta uległa schłopieniu — nie uznano jej szlacheckiego pochodzenia. Skonfiskowano 3 tys. majątków należących do powstańców, a 50 tys. rodzin przesiedlono w głąb Rosji. b) represje po powstaniu styczniowym Likwidacja odrębności politycznej Królestwa Polskiego = Na miejscy Królestwa Polskiego utworzono prowincję rosyjską Kraj Nadwiślański (Priwinslinski Kraj). Została ona podzielona na 10 guberni. Na jej czele stanął generał — gubernator, który w swoim ręku skupiał władzę administracyjną, wojskową i policyjną. Zlikwidowano Radę Stanu, Radę Administracyjną i Sekretariat Stanu Królestwa Polskiego w Petersburgu. Urzędy i instytucje bezpośrednio podporządkowano ministerstwom w Petersburgu. By się zabezpieczyć najważniejsze urzędy powierzono Rosjanom. Bank Polski przekształcono w filię rosyjskiego Banku Państwa Represje w Kr. wie Polskim = _ Uczestnicy powstania byli aresztowani i skazywani przez trybunały wojskowe, zsyłani na Syberię. Ich majątki uległy konfiskacie — skonfiskowano 1660 majątków. Część z nich (509) przekazano w ręce urzędników carskich. Na Kongresówkę nałożono 5% kontrybucję od dochodu Wprowadzono stan wojenny na 50 lat — obowiązywał do 1914 r. Zdając sobie sprawę z roli Kościoła katolickiego w kształtowaniu świadomości narodowej i w przekazywaniu tradycji polskiej młodszym pokoleniom, nasilono wystąpienia przeciwko Kościołowi: zlikwidowano diecezję podlaską, skonfiskowano dobra kościelne, zamknięto 129 klasztorów, zamknięto nowicjaty. W 1867 r. hierarchię kościelną poddano zwierzchnictwu Kolegium Rzymsko-katolickiemu w Petersburgu mianowanemu przez cara. Papiernie uznał tej decyzji i zakazał biskupom delegowania do niej swoich przedstawicieli Represje na Litwie, Białorusi i Ukrainie Ziemie te uważano za rosyjskie (dawne księstwa ruskie). Dlatego represje były tu wyjątkowo ciężkie. Z Litwy deportowano w głąb Rosji 7 tysięcy rodzin wykazujących się wyjątkowym przywiązaniem do tradycji państwowości polskiej. Konfiskowano majątki powstańcom i sympatykom powstania. Wprowadzono przymus wyprzedaży ziemi Rosjanom jednocześnie zakazując Polakom nabywania jej na własność. Chciano w ten sposób skolonizować te ziemie i zapewnić osłabienie wpływów polskich. Zamykano kościoły katolickie popierając rozwój religii prawosławnej. Dalsza rusy j = Zlikwidowano w Kongresówce Kościół Unicki — zmuszano parafie unickie do przechodzenia na prawosławie Obowiązywała cenzura prewencyjna, a prasie nie wolno było poruszać tematów politycznych W szkolnictwie, sądownictwie i administracji pozostawiono Polaków tylko na podrzędnych stanowiskach, powierzając urzędy sprowadzanym z głębi Rosji Rosjanom Język rosyjski stał się językiem urzędowym (w każdym urzędzie i sądzie trzeba było porozumiewać się w języku rosyjskim) Od 1864 r. wprowadzono nową organizację szkolnictwa za którą szła rusyfikacja szkolnictwa. Na mocy poufnych dekretów zrusyfikowano szkoły unickie, wprowadzono do gimnazjów rosyjski język wykładowy (1866-1869), język polski stał się przedmiotem nadobowiązkowym wykładanym po rosyjsku, religii uczono w języku polskim. W szkołach ludowych język rosyjski jako przedmiot wprowadzono w 1871, a jako język wykładowy w 1885 r. Gdy kuratorem był Apuchtin karano dzieci za rozmowę w języku polskim w murach szkoły Zamknięto Szkołę Główną, a na jej miejsce otworzono Uniwersytet Warszawski z rosyjskim językiem wykładowym (1869) 2. Germanizacja w zaborze pruskim w XIX w. ++ Kulturkampf (walka o kulturę) 1873 — 1883 Tak nazwano politykę skierowano przeciwko Kościołowi katolickiemu w całym Cesarstwie Niemieckim, której celem była czystość narodowej kultury niemieckiej. Należy pamiętać, że Niemcy pod względem religijnym były podzielone. Na mocy pokoju w Augsburgu z 1555 r. to władca określał wyznanie swoich poddanych. Państwa niemieckie, które leżały na południe od rzeki Men były krajami katolickimi. Po zjednoczeniu Niemiec przez Prusy w 1871 to właśnie one były ostoją opozycji, chciały decentralizacji Niemiec. Ponieważ były to kraje katolickie właśnie przeciwko Kościołowi, jako ostoi tradycji, zwróciło się państwo pragnące całkowitej unifikacji. Szczególnie ostro wystąpiono przeciwko Kościołowi katolickiemu na ziemiach polskich upatrując w nim ostoję polskości. Parlament niemiecki wydał szereg ustaw (1873 — 1875), które do historii przeszły jako Kulturkampf: