Placówki dyplomatyczne i konsularne Rzeczypospolitej Polskiej, Streszczenia z Gospodarka

Pobierz Placówki dyplomatyczne i konsularne Rzeczypospolitej Polskiej i więcej Streszczenia w PDF z Gospodarka tylko na Docsity! Placówki dyplomatyczne i konsularne Rzeczypospolitej Polskiej Wprowadzenie Przeczytaj Schemat Sprawdź się Dla nauczyciela Bibliografia: Źródło: Bruno Simma, Alfred Verdross, Universelles Völkerrecht , Berlin 1984, s. 613. Źródło: Mariusz Muszyński, Opieka dyplomatyczna i konsularna w prawie wspólnotowym, „Kwartalnik Prawa Publicznego” 2002, nr 2/3, s. 146. Źródło: Odpowiedź na interpelację nr 21361 w sprawie naruszenia eksterytorialności polskiej placówki w Tel Awiwie, dostępny w internecie: sejm.gov.pl [dostęp 2.03.2020 r.]. Źródło: Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych, sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r., dostępny w internecie: sejm.gov.pl [dostęp 2.03.2020 r.]. Źródło: Wyjazdy wypoczynkowe Polaków w 2018 roku i plany na rok 2019, [w:] CBOS, Komunikat z badań CBOS nr 23/2019, Warszawa 2019, s. 14. Źródło: Zmiany w norweskim systemie opieki na dzieckiem po interwencjach RPO i MSZ, 16.09.2015 r., dostępny w internecie: rpo.gov.pl [dostęp 2.03.2020 r.]. Źródło: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., dostępny w internecie: prawo.sejm.gov.pl [online, dostęp: 17.04.2020]. Źródło: Co Ty wiesz o ambasadorze?, 11.10.2015 r., dostępny w internecie: goodmanners.pl [dostęp 2.03.2020 r.]. Źródło: Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej, dostępny w internecie: prawo.sejm.gov.pl [dostęp 2.03.2020 r.]. Źródło: Zuzanna Brud, Na czym polega praca ambasadora?, 13.01.2013 r., dostępny w internecie: bankier.pl [dostęp 2.03.2020 r.]. Źródło: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., dostępny w internecie: prawo.sejm.gov.pl [dostęp 17.04.2020 r.]. Źródło: Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej, 26.10.2012 r., dostępny w internecie: eur-lex.europa.eu [dostęp 17.04.2020 r.]. Przeczytaj Rodzaje przedstawicielstw Polski na świecie Ambasada Ambasady to stałe misje dyplomatyczne, przedstawicielstwa Polski w innych państwach, których celem jest m.in.: Ambasada RP w Berlinie. domena publiczna Reprezentowanie państwa wysyłającego w państwie przyjmują Ambasada RP w Sofii. Miłosz Pieńkowski, CC BY-SA 4.0 Ochrona w państwie przyjmującym interesów państwa wysyła w granicach ustalonych przez prawo międzynarodowe. Ambasada RP w Ottawie. SimonP, CC BY-SA 3.0 Prowadzenie rokowań z rządem państwa przyjmującego. Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0. Ambasada najczęściej znajduje się w stolicy państwa, z którym utrzymywane są stosunki dyplomatyczne. Polska ma 89 ambasad w różnych państwach świata. Instytut polski Instytut polski to podlegająca ministrowi spraw zagranicznych placówka, której zadaniem jest promocja Rzeczypospolitej Polskiej na świecie. Dzięki instytutom polskie instytucje kultury, takie jak Polski Instytut Sztuki Filmowej, Instytut Książki, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina czy Instytut Adama Mickiewicza, mogą nawiązywać współpracę międzynarodową oraz rozpowszechniać wiedzę o polskich dokonaniach w różnych dziedzinach kultury i nauki. Obecnie na świecie działa 25 instytutów polskich, m.in. w Berlinie, Madrycie, Sztokholmie i Tel Awiwie. Konsulat Konsulaty to urzędy państwa wysyłającego w państwie przyjmującym, których zadaniem jest przede wszystkim: – ochrona interesów państwa wysyłającego i jego obywateli w granicach dozwolonych przez prawo międzynarodowe, – popieranie rozwoju wzajemnych stosunków w różnych sferach – handlowej, kulturalnej, gospodarczej, naukowej itp., – wydawanie paszportów i innych dokumentów, np. wiz, – udzielanie pomocy i opieki osobom prawnym i fizycznym – obywatelom państwa wysyłającego. Wymienione wyżej funkcje konsularne pełnią dla Polski i jej obywateli konsulaty generalne i honorowe, tymczasowe punkty konsularne oraz wydziały konsularne ambasad. Na świecie działa kilkaset polskich placówek konsularnych różnego typu. Misja Rzeczypospolitej Polskiej Rzeczpospolita prowadzi stałe misje dyplomatyczne w dwóch miejscach na świecie – w Autonomii Palestyńskiej oraz na Tajwanie. Potrzeba utworzenia misji w tych rejonach podyktowana była żywotnymi polskimi interesami oraz brakiem możliwości stworzenia w tych miejscach polskich ambasad – Autonomia Palestyńska i Tajwan nie są bowiem państwami uznanymi na arenie międzynarodowej. Stałe przedstawicielstwo Stałe przedstawicielstwa to misje dyplomatyczne Polski przy organizacjach międzynarodowych, działające analogicznie do ambasad tworzonych w obcych państwach. Obecnie działa 10 takich przedstawicielstw RP. Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0. Zanim wyjedziesz Wybierając się w podróż, musimy pamiętać o wielu różnych rzeczach – od rezerwacji hotelu i przejazdu, przez wykupienie ubezpieczenia, po spakowanie maski do nurkowania lub okularów przeciwsłonecznych. W ferworze przedwyjazdowych przygotowań łatwo więc zapomnieć o zadbaniu o swoje bezpieczeństwo w podróży na „wszelki wypadek”, gdyby miało się wydarzyć coś, czego nie zakładamy ani nawet nie przewidujemy. Warto mieć świadomość, co nasze państwo zapewnia podróżującym za granicę obywatelom, i poświęcić chwilę na proste czynności, które mogą mieć ogromny wpływ na naszą sytuację w obcym państwie, zwłaszcza kiedy nie wszystko pójdzie po naszej myśli: Serwis Odyseusz Warto zarejestrować się w prowadzonym przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych serwisie Odyseusz (odyseusz.msz.gov.pl). W wypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnych za granicą MSZ może nawiązać kontakt z zarejestrowanym obywatelem, udzielić mu niezbędnych informacji oraz pomocy przez właściwą placówkę dyplomatyczno-konsularną. Za pośrednictwem serwisu obywatele mogą być informowani o sposobach rejestracji do udziału w wyborach za granicą. Rejestracja w serwisie jest dobrowolna, ale MSZ apeluje o korzystanie z tej możliwości. Aplikacja iPolak Do dyspozycji Polaków podróżujących za granicę jest także aplikacja Ministerstwa Spraw Zagranicznych – iPolak. Dzięki niej możliwe jest bezpieczniejsze podróżowanie. Bezpłatna aplikacja to niezbędnik w podróży. Wskaże drogę do najbliższej polskiej placówki dyplomatycznej, podpowie, co zrobić w razie kłopotów podczas wyjazdu oraz jak zadbać o własne bezpieczeństwo w różnych zakątkach świata. Można w niej także znaleźć aktualne ostrzeżenia dla podróżujących publikowane przez MSZ. Ostrzeżenia MSZ dla podróżujących Na swojej stronie internetowej Ministerstwo Spraw Zagranicznych publikuje przygotowane przez polskie placówki dyplomatyczne informacje dla podróżujących. MSZ stawia sobie za cel, by informacje te były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jest to najlepsze źródło informacji, dzięki któremu możemy zorientować się, czy w miejscu, do którego planujemy się udać, jest bezpiecznie. Są to jednak oczywiście jedynie rekomendacje – MSZ nie może zakazać wyjazdu do jakiegokolwiek państwa ani zagwarantować bezwzględnego bezpieczeństwa wszystkich podróżujących. Opieka dyplomatyczna i konsularna Opieka Rzeczypospolitej nad przebywającym za granicą obywatelem obejmuje zarówno opiekę dyplomatyczną, jak i konsularną. Opieka dyplomatyczna to: Działanie w ramach wykonywanej opieki musi być zgodne z prawem międzynarodowym. W praktyce polega ono na negocjowaniu z państwem, które popełniło delikt. Opieka konsularna natomiast: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Art. 36 Podczas pobytu za granicą obywatel polski ma prawo do opieki ze strony Rzeczypospolitej Polskiej. Źródło: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., dostępny w internecie: prawo.sejm.gov.pl [dostęp 17.04.2020 r.]. “ Alfred Verdross, Bruno Simma Universelles Völkerrecht (…) pomoc udzielana obywatelowi przez państwo w przypadku, kiedy inne państwo, sprzecznie z prawem międzynarodowym, naruszyło jego prawa (delikt międzynarodowy), a przez to naruszenie obywatel doznał szkody. Źródło: Bruno Simma, Alfred Verdross, Universelles Völkerrecht, Berlin 1984, s. 613. “ Mariusz Muszyński Opieka dyplomatyczna i konsularna w prawie wspólnotowym [Opieka konsularna] ma zasadniczo charakter prewencyjny. Polega na ochronie obywateli zamieszkałych za granicą przez placówki “ Schemat Polecenie 1 Wykorzystując interaktywną mapę przedstawicielstw Polski na świecie, poszukaj państw spełniających wyznaczone kryteria i wykonaj poniższe zadania. Polskie przedstawicielstwa na świecie Kraj: Svalbard i Jan Mayen Wartość: 0 Kraj: Syria Wartość: 0 Kraj: Sahara Zachodnia Wartość: 0 Kraj: Demokratyczna Republika Konga Wartość: 0 Kraj: Mjanma (Birma) Wartość: 0 Kraj: Portoryko Ambasada RP w Waszyngtonie, USA Wartość: 0 Kraj: Gujana Francuska Wartość: 0 Kraj: Falklandy Wartość: 0 Kraj: Południowa Georgia i Południowe Wyspy Sandwich Wartość: 0 Kraj: Francuskie Terytorium Południowe Wartość: 0 Kraj: Tajwan Wartość: 0 Kraj: Nowa Kaledonia Wartość: 0 Kraj: Afganistan Ambasada RP w Nowym Delhi, Indie Wartość: 0 Kraj: Albania Ambasada RP w Tiranie Wartość: 0 Kraj: Algieria Ambasada RP w Algierze Wartość: 0 Kraj: Angola Ambasada RP w Luandzie Wartość: 0 Kraj: Argentyna Ambasada RP w Buenos Aires Konsulat RP w Obera, Rosario Wartość: 0 Kraj: Armenia Ambasada RP w Erywaniu Wartość: 0 Kraj: Australia Ambasada RP w Cenberze Konsulat RP w Melbourne, Sydney, Hobart, Adelajdzie, Perth, Brisbane Wartość: 0 Kraj: Austria Ambasada RP w Wiedniu Konsulat RP w Grazu, Innsbrucku, Klagenfurcie, Linzu, Salzburgu Instytut Polski w Wiedniu Wartość: 0 Kraj: Azerbejdżan Ambasada RP w Baku Wartość: 0 Kraj: Bangladesz Ambasada RP w Nowym Delhi, Indie Konsulat RP w Dhace Wartość: 0 Kraj: Białoruś Ambasada RP w Mińsku Konsulat RP w Brześciu, Grodnie Instytut Polski w Mińsku Wartość: 0 Kraj: Belgia Ambasada RP w Brukseli Konsulat RP w Bilzen, Gandawie, Genval Instytut Polski w Brukseli Wartość: 0 Kraj: Benin Ambasada RP w Abudży, Nigeria Konsulat RP w Kotonu Wartość: 0 Kraj: Bhutan Ambasada RP w Nowym Delhi, Indie Wartość: 0 Kraj: Boliwia Ambasada RP w Limie, Peru Konsulat RP w La Paz, Santa Cruz Wartość: 0 Kraj: Bośnia i Hercegowina Ambasada RP w Sarajewie Wartość: 0 Kraj: Botswana Ambasada RP w Pretorii, RPA Wartość: 0 Kraj: Brazylia Ambasada RP w Brasilii Konsulat RP w Porto Alegre, Sao Paulo, Kurytybie, Belo Horizonte, Fortalezie, Manaus Wartość: 0 Kraj: Bułgaria Ambasada RP w Sofii Instytut Polski w Sofii Wartość: 0 Kraj: Burkina Faso Ambasada RP w Dakarze, Senegal Konsulat RP w Wagadugu Wartość: 0 Kraj: Burundi Ambasada RP w Dar es Salaam, Zjednoczona Republika Tanzanii Wartość: 0 Kraj: Kambodża Ambasada RP w Bangkoku, Tajlandia Wartość: 0 Kraj: Kamerun Ambasada RP w Abudży, Nigeria Konsulat RP w Jaunde Wartość: 0 Kraj: Kanada Ambasada RP w Oawie Konsulat RP w Halifaksie, Montrealu, Toronto, Vancouver, Calgary, Saskatoon, Winnipeg, Edmonton Wartość: 0 Kraj: Republika Zielonego Przylądka Ambasada RP w Dakarze, Senegal Wartość: 0 Kraj: Republika Środkowoafrykańska Ambasada RP w Luandzie, Angola Wartość: 0 Kraj: Czad Ambasada RP w Algierze, Algieria Kraj: Gambia Ambasada RP w Dakarze, Senegal Wartość: 0 Kraj: Gruzja Ambasada RP w Tbilisi Instytut Polski w Tbilisi Wartość: 0 Kraj: Niemcy Ambasada RP w Berlinie Konsulat RP w Hamburgu, Kolonii, Monachium, Düsseldorfie, Lipsku, Brunszwiku, Stugarcie, Schwerinie, Weimarze Instytut Polski w Berlinie, Berlinie/Filia w Lipsku, Düsseldorfie Wartość: 0 Kraj: Ghana – Ambasada RP w Abudży Wartość: 0 Kraj: Grecja Ambasada RP w Atenach Konsulat RP na Rodos, Heraklionie, Pireusie, Salonikach Wartość: 0 Kraj: Gwatemala Konsulat RP w Gwatemali Wartość: 0 Kraj: Gwinea Ambasada RP w Dakarze, Senegal Wartość: 0 Kraj: Gwinea Bissau Ambasada RP w Dakarze, Senegal Wartość: 0 Kraj: Gujana Ambasada RP w Caracas, Wenezuela Konsulat RP w Georgetown Wartość: 0 Kraj: Hai Ambasada RP w Panamie, Panama Konsulat RP w Port-au-Prince Wartość: 0 Kraj: Honduras Ambasada RP w Panamie, Panama Konsulat RP w San Pedro Sula, Tegucigalpie Wartość: 0 Kraj: Węgry Ambasada RP w Budapeszcie Konsulat RP w Keszthely, Segedynie Instytut Polski w Budapeszcie Wartość: 0 Kraj: Islandia Ambasada RP w Reykjaviku Wartość: 0 Kraj: Iran Ambasada RP w Teheranie Wartość: 0 Kraj: Irak Ambasada RP w Bagdadzie Konsulat RP w Irbilu Wartość: 0 Kraj: Irlandia Ambasada RP w Dublinie Konsulat RP w Kilkenny, Limerick Wartość: 0 Kraj: Izrael Ambasada RP w Tel Awiwie Konsulat RP w Jerozolimie, Hajfie Instytut Polski w Tel Awiwie Wartość: 0 Kraj: Włochy Ambasada RP w Rzymie Konsulat RP w Mediolanie, Ankonie, Genui, Neapolu, Palermo, Trydencie i Górnej Adydze, Turynie Instytut Polski w Rzymie Wartość: 0 Kraj: Jamajka Ambasada RP w Caracas, Wenezuela Konsulat RP w Kingston Wartość: 0 Kraj: Japonia Ambasada RP w Tokio Instytut Polski w Tokio Wartość: 0 Kraj: Jordania Ambasada RP w Ammanie Konsulat RP w Akabie Wartość: 0 Kraj: Kazachstan Ambasada RP w Nur-Sułtanie Konsulat RP w Ałmaty Wartość: 0 Kraj: Kenia Ambasada RP w Nairobi Konsulat RP w Mombasie Wartość: 0 Kraj: Kuwejt Ambasada RP w Kuwejcie Wartość: 0 Kraj: Kirgistan Ambasada RP w Astanie, Kazachstan Konsulat RP w Biszkeku Wartość: 0 Kraj: Laos Ambasada RP w Bangkoku, Tajlandia Wartość: 0 Kraj: Łotwa Ambasada RP w Rydze Wartość: 0 Kraj: Liban Ambasada RP w Bejrucie Wartość: 0 Kraj: Lesotho Ambasada RP w Pretorii, RPA Wartość: 0 Kraj: Liberia Ambasada RP w Abudży, Nigeria Wartość: 0 Kraj: Libia Ambasada RP w Trypolisie Wartość: 0 Kraj: Litwa Ambasada RP w Wilnie Instytut Polski w Wilnie Wartość: 0 Kraj: Luksemburg Ambasada RP w Luksemburgu Wartość: 0 Kraj: Macedonia Północna Ambasada RP w Skopje Wartość: 0 Kraj: Madagaskar Ambasada RP w Nairobi, Kenia Konsulat RP w Antananarywie Wartość: 0 Kraj: Malawi Ambasada RP w Dar es Salaam, Zjednoczona Republika Tanzanii Wartość: 0 Kraj: Malezja Ambasada RP w Lampur Konsulat RP w Penang, Kuching Wartość: 0 Kraj: Mali Ambasada RP w Dakarze, Senegal Wartość: 0 Kraj: Malta Ambasada RP w Rzymie Konsulat RP w Birkirkara Wartość: 0 Kraj: Mauretania Ambasada RP w Rabacie, Maroko Konsulat RP w Nawakszut Wartość: 0 Kraj: Maurius Ambasada RP w Nairobi, Kenia Wartość: 0 Kraj: Meksyk Ambasada RP w Meksyku Konsulat RP w Cancún, Guadalajara, Guanajuato, Tijuanie Wartość: 0 Kraj: Serbia Ambasada RP w Belgradzie Wartość: 0 Kraj: Sierra Leone Ambasada RP w Abudży, Nigeria Wartość: 0 Kraj: Singapur Ambasada RP w Singapurze Wartość: 0 Kraj: Słowacja Ambasada RP w Bratysławie Konsulat RP w Liptowskim Mikulaszu Instytut Polski w Bratysławie Wartość: 0 Kraj: Słowenia Ambasada RP w Lublanie Konsulat RP w Nowej Goricy Wartość: 0 Kraj: Republika Południowej Afryki Ambasada w Pretorii Konsulat RP w Durbanie Wartość: 0 Kraj: Korea Południowa Ambasada RP w Seulu Konsulat RP w Daegu Wartość: 0 Kraj: Hiszpania Ambasada RP w Madrycie Konsulat RP w Barcelonie, Vigo, Las Palmas de Gran Canaria, Murcji, Pampelunie, Walencji Instytut Polski w Madrycie Wartość: 0 Kraj: Sri Lanka Ambasada RP w Nowym Delhi, Indie Konsulat RP w Kolombo Wartość: 0 Kraj: Sudan Ambasada RP w Kairze, Egipt Wartość: 0 Kraj: Surinam Ambasada RP w Caracas, Wenezuela Konsulat RP w Paramaribo Wartość: 0 Kraj: Suazi – Ambasada RP w Pretorii, RPA Wartość: 0 Kraj: Szwecja Ambasada RP w Sztokholmie Konsulat RP w Göteborgu Instytut Polski w Sztokholmie Wartość: 0 Kraj: Szwajcaria Ambasada RP w Bernie Konsulat RP w Zurychu Wartość: 0 Kraj: Tadżykistan Ambasada RP w Taszkencie, Uzbekistan Wartość: 0 Kraj: Tanzania Ambasada RP w Dar es Salaam Wartość: 0 Kraj: Tajlandia Ambasada RP w Bangkoku Konsulat RP w Phuket Wartość: 0 Kraj: Timor Wschodni Ambasada RP w Dżakarcie, Indonezja Konsulat RP w Dili Wartość: 0 Kraj: Togo Ambasada RP w Abudży, Nigeria Wartość: 0 Kraj: Trynidad i Tobago Ambasada RP w Caracas, Wenezuela Konsulat RP w Port-of-Spain Wartość: 0 Kraj: Tunezja Ambasada RP w Tunisie Konsulat RP w Susie (Sousse) Wartość: 0 Kraj: Turcja Ambasada RP w Ankarze Konsulat RP w Stambule, Antalyi, Bursie, Izmirze, Mersin Wartość: 0 Kraj: Turkmenistan Ambasada RP w Baku, Azerbejdżan Wartość: 0 Kraj: Uganda Ambasada RP w Nairobi, Kenia Konsulat RP w Kampali Wartość: 0 Kraj: Ukraina Ambasada RP w Kijowie Konsulat RP w Charkowie, Łucku, Odessie, Winnicy, Lwowie Instytut Polski w Kijowie Wartość: 0 Kraj: Zjednoczone Emiraty Arabskie Ambasada RP w Abu Zabi Wartość: 0 Kraj: Wielka Brytania Ambasada RP w Londynie Konsulat RP w Belfaście, Edynburgu, Manchesterze, St. Helier, Bristolu, Gibraltarze, Hull, Inverness, Newry, Londynie Instytut Polski w Londynie Wartość: 0 Kraj: Stany Zjednoczone Ameryki Ambasada RP w Waszyngtonie Konsulat RP w Chicago, Houston, Los Angeles, Nowym Jorku, Anchorage, Atlancie, Belmont, Charloesville, Denver, Detroit, Filadelfii, Harord, Honolulu, Las Vegas, Miami, Pisburghu, Raleigh, Saint Louis, Seale Instytut Kultury Polskiej w Nowym Jorku Wartość: 0 Kraj: Urugwaj Ambasada RP w Buenos Aires, Argentyna Konsulat RP w Montevideo Wartość: 0 Kraj: Uzbekistan Ambasada RP w Taszkencie Wartość: 0 Kraj: Wenezuela Ambasada RP w Caracas Konsulat RP w Barquisimeto, El Consejo, Porlamar Wartość: 0 Kraj: Wietnam Ambasada RP w Hanoi Wartość: 0 Kraj: Jemen Ambasada RP w Rijadzie, Arabia Saudyjska Wartość: 0 Kraj: Zambia Ambasada RP w Pretorii, RPA Konsulat RP w Lusace Wartość: 0 Kraj: Zimbabwe Ambasada RP w Pretorii, RPA Konsulat RP w Harare Wartość: 0 Kraj: Monako Ambasada RP w Paryżu, Francja Konsulat RP w Monako Wartość: 0 Kraj: Malediwy Ambasada RP w Nowym Delhi, Indie Wartość: 0 Kraj: Barbados Ambasada RP w Caracas Konsulat RP w Bridgetown Wartość: 0 Kraj: Nauru Ambasada RP w Canberze, Związek Australijski Wartość: 0 Kraj: San Marino Ambasada RP w Rzymie, Włochy Wartość: 0 Kraj: Tuvalu Ambasada RP w Tuvalu, Nowa Zelandia Ćwiczenie 2 Ćwiczenie 3 Problem 1 Wybierz kilka państw, w których można znaleźć instytuty polskie. Rozważ, dlaczego akurat te lokalizacje wybrano dla tej instytucji. Podaj, gdzie zamiast ambasady znajdują się misje i stałe przedstawicielstwa. Czy i jaką dostrzegasz tu zasadę? Polska powinna utrzymywać jak najwięcej placówek dyplomatycznych w różnych państwach świata i przy różnych organizacjach międzynarodowych. Zaznacz odpowiedź. Jesteś za czy przeciw? Uzasadnij swoje zdanie. za przeciw Uzasadnienie:   Sprawdź się Pokaż ćwiczenia: 輸醙難 Materiały źródłowe do zadań 2 i 3. Źródło I Ćwiczenie 1 Zaznacz, co może zrobić obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, jeśli w danym państwie nie istnieje polska placówka dyplomatyczna. Musi skontaktować się z polską placówką dyplomatyczną znajdującą się w najbliższym państwie. Ma prawo skorzystać z opieki konsularnej przedstawicielstwa innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Może skorzystać z opieki konsularnej przedstawicielstwa dowolnego innego państwa. Powinien skontaktować się z Ministerstwem Spraw Zagranicznych w Polsce. Odpowiedź na interpelację nr 21361 w sprawie naruszenia eksterytorialności polskiej placówki w Tel Awiwie 8 lutego 2018 r., przed godz. 12.50 rozpoczął się protest pod siedzibą Ambasady [RP] w Tel Awiwie przeciwko uchwaleniu nowelizacji ustawy o IPN, zakładającej m.in. penalizację przypisywania Polsce i Polakom odpowiedzialności lub współodpowiedzialności za niemieckie zbrodnie Holokaustu. Grupa protestujących – licząca w kulminacyjnym momencie ok. 30–35 osób – skandowała hasła przypisujące Polakom odpowiedzialność za Zagładę, prezentowała transparenty i flagi Izraela, intonowała hymn Izraela i żydowskie “     輸 Źródło II Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych została ratyfikowana przez Polskę 19 kwietnia 1965 r. Źródło III pieśni religijne. Obecne były też liczne ekipy telewizyjne i inne media. Placówka nie była uprzednio powiadomiona o demonstracji. Kulminacyjnym momentem protestu – o godz. 13.11 – było przedostanie się protestujących (ok. 25 osób) przez bramę garażową Ambasady i skandowanie haseł na parkingu placówki w towarzystwie wielu kamer telewizyjnych. Demonstracja nie miała asysty policji, a późniejsza obecność jednego patrolu nie wpłynęła w jakikolwiek sposób na zakończenie protestu. Źródło: Odpowiedź na interpelację nr 21361 w sprawie naruszenia eksterytorialności polskiej placówki w Tel Awiwie, dostępny w internecie: sejm.gov.pl [dostęp 2.03.2020 r.]. Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych, sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. Art. 22 1. Pomieszczenia misji są nietykalne. Funkcjonariusze państwa przyjmującego nie mogą do nich wkraczać, chyba że uzyskają na to zgodę szefa misji. 2. Państwo przyjmujące ma szczególny obowiązek przedsięwzięcia wszelkich stosownych kroków dla ochrony pomieszczeń misji przed jakimkolwiek wtargnięciem lub szkodą oraz zapobieżenia jakiemukolwiek zakłóceniu spokoju misji lub uchybieniu jej godności. Źródło: Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych, sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r., dostępny w internecie: sejm.gov.pl [dostęp 2.03.2020 r.]. “ Ćwiczenie 4 Przeanalizuj przytoczone dane statystyczne dotyczące wyjazdów zagranicznych Polaków i wykonaj zadanie. Wyjazdy wypoczynkowe Polaków w 2018 roku i plany na rok 2019 W jakim kraju (jakich krajach) Pan(i) wypoczywał(a)? Odpowiedzi osób (N – liczba osób) deklarujących co najmniej dwudniow wypoczynek za granicą Kraj 2012 (N=187) 2013 (N=161) 2014 (N=177) 2015 (N=213) 2016 (N=199) 2017 (N=179) 201 (N=2 Niemcy 14% 19% 22% 15% 14% 10% 16% Grecja 5% 4% 5% 11% 13% 12% 14% Chorwacja 12% 10% 14% 9% 12% 13% 13% Włochy 11% 10% 8% 15% 11% 11% 13% Czechy 11% 10% 13% 7% 6% 7% 9% “ 醙 Kraj 2012 (N=187) 2013 (N=161) 2014 (N=177) 2015 (N=213) 2016 (N=199) 2017 (N=179) 201 (N=2 Austria 7% 6% 4% 8% 5% 4% 9% Hiszpania 10% 9% 9% 10% 11% 17% 6% Słowacja 6% 7% 5% 7% 8% 3% 6% Wielka Brytania 7% 6% 7% 11% 8% 12% 5% Ukraina 3% 4% 1% 1% 2% 2% 5% Holandia 5% 3% 5% 2% 5% 4% 4% Maroko 0% 0% <1% 1% 0% 1% 3% Francja 8% 8% 6% 5% 5% 3% 3% Kraj 2012 (N=187) 2013 (N=161) 2014 (N=177) 2015 (N=213) 2016 (N=199) 2017 (N=179) 201 (N=2 Egipt 6% 5% 4% 2% <1% 4% 3% Turcja 4% 10% 7% 6% 3% 1% 3% Litwa 1% 3% 3% <1% 3% 1% 2% Bułgaria 1% 4% 2% 6% 5% 4% 2% Węgry 4% 7% 8% 4% 6% 6% 2% Belgia <1% 2% 3% 2% 2% 1% 2% Norwegia 2% 1% 3% 2% 1% 2% 2% Szwecja 2% 1% 1% 2% 3% 2% 2% Kraj 2012 (N=187) 2013 (N=161) 2014 (N=177) 2015 (N=213) 2016 (N=199) 2017 (N=179) 201 (N=2 Zambia 0% 0% 0% 0 0% 0% <1% Botswana 0% 0% 0% 0% 0% 0% <1% Finlandia 0% 0% 0% <1% <1% <1% <1% Chiny 0% 0% 0% <1% <1% <1% <1% Białoruś 0% 1% 0% 0% 1% 1% <1% Australia 0% 1% 0% 0% 0% 0% <1% Cypr 2% 0% 1% 0% 1% 1% <1% Irlandia 2% 2% 1% <1% 2% 2% <1% Materiał źródłowy do zadań 5 i 6. Uwaga! Procenty nie sumują się do 100, gdyż część respondentów wyjeżdżała za granicę więcej niż raz lub za jednym razem odwiedzała więcej niż jeden kraj. Każdy respondent był liczony tylko raz, nawet jeśli odwiedzał dany kraj wielokrotnie. W tabeli uwzględniono wyłącznie kraje wymienione przez respondentów jako cele podróży w 2018 roku. Źródło: Wyjazdy wypoczynkowe Polaków w 2018 roku i plany na rok 2019, [w:] CBOS, Komunikat z badań CBOS nr 23/2019, Warszawa 2019, s. 14. Rozstrzygnij, czy poniższe stwierdzenia są prawdziwe, czy fałszywe. Stwierdzenie Prawda Fałsz W 2018 r. – tak jak poprzednio – większość respondentów wyjeżdżających za granicę w celach wypoczynkowych lub turystycznych wybierała kierunki europejskie. Nieprzerwanie od 2012 r. Niemcy utrzymują miejsce lidera w rankingu najpopularniejszych kierunków zagranicznych wyjazdów turystycznych Polaków. W ciągu ostatnich pięciu lat częściej jeździliśmy do Chorwacji niż do Włoch. Zmiany w norweskim systemie opieki na dzieckiem po interwencjach RPO i MSZ Po licznych interwencjach polskiego Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych Minister Norwegii ds. Dzieci, Równości i Inkluzji Społecznej zapowiedziała zmiany związane z postępowaniem w sprawach odbierania polskich dzieci rodzinom zamieszkującym w Norwegii. Od 2013 r. Rzecznik interweniował u władz polskich oraz współpracował z norweskim ombudsmanem w sprawach związanych z postępowaniem norweskich urzędów pomocy społecznej dotyczących opieki nad dzieckiem (Barnevernet). Do Biura Rzecznika “       Praw Obywatelskich docierały skargi na nadmiernie stanowcze reakcje norweskiego urzędu względem polskich rodziców przebywających w Norwegii. Po interwencjach Rzecznika polski MSZ w nocie dyplomatycznej do norweskiego rządu podniósł, że urzędnicy Barnevernet nie uwzględniają przy ocenie sytuacji różnic kulturowych, jakie zachodzą między rodzinami polskimi a norweskimi, a wynikają z nieco innego podejścia do wychowywania dzieci. W konsekwencji prowadzi to do natychmiastowego i w ocenie władz polskich często niezawinionego z punktu widzenia rodziców odbierania dziecka rodzinie i umieszczenia go w placówce zastępczej. O podobnych sprawach do tej pory polskie służby konsularne nie były zawsze informowane przez władze norweskie. Według zapowiedzi władz Norwegii praktyka ta ma ulec zmianie, a polski konsul ma być o takich przypadkach informowany, a także włączony w postępowanie przed Barnevernet w sprawach mających związek z polskimi dziećmi. Jest to zmiana istotna, ponieważ włączenie polskich służb konsularnych może pomóc załagodzić konflikt, gdy mylnie interpretowane są zachowania i zwyczaje polskich rodzin, budzące zastrzeżenia strony norweskiej. Rzecznik Praw Obywatelskich z satysfakcją odnotowuje zapowiedziane zmiany, jednocześnie dziękując Ministerstwu Spraw Zagranicznych i norweskiemu ombudsmanowi za współpracę w tym zakresie. Źródło: Zmiany w norweskim systemie opieki na dzieckiem po interwencjach RPO i MSZ, 16.09.2015 r., dostępny w internecie: rpo.gov.pl [dostęp 2.03.2020 r.]. 2. Akty urzędowe Prezydenta Rzeczypospolitej wymagają dla swojej ważności podpisu Prezesa Rady Ministrów, który przez podpisanie aktu ponosi odpowiedzialność przed Sejmem. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy: 1) zarządzania wyborów do Sejmu i Senatu, 2) zwoływania pierwszego posiedzenia nowo wybranych Sejmu i Senatu, 3) skracania kadencji Sejmu w przypadkach określonych w Konstytucji, 4) inicjatywy ustawodawczej, 5) zarządzania referendum ogólnokrajowego, 6) podpisywania albo odmowy podpisania ustawy, 7) zarządzania ogłoszenia ustawy oraz umowy międzynarodowej w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, 8) zwracania się z orędziem do Sejmu, do Senatu lub do Zgromadzenia Narodowego, 9) wniosku do Trybunału Konstytucyjnego, 10) wniosku o przeprowadzenie kontroli przez Najwyższą Izbę Kontroli, 11) desygnowania i powoływania Prezesa Rady Ministrów, 12) przyjmowania dymisji Rady Ministrów i powierzania jej tymczasowego pełnienia obowiązków, 13) wniosku do Sejmu o pociągnięcie do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu członka Rady Ministrów, 14) odwoływania ministra, któremu Sejm wyraził wotum nieufności, 15) zwoływania Rady Gabinetowej, 16) nadawania orderów i odznaczeń, 17) powoływania sędziów, 18) stosowania prawa łaski, 19) nadawania obywatelstwa polskiego i wyrażania zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego, 20) powoływania Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, 21) powoływania Prezesa i Wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego, 22) powoływania Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Źródło II Źródło III 23) powoływania prezesów Sądu Najwyższego oraz wiceprezesów Naczelnego Sądu Administracyjnego, 24) wniosku do Sejmu o powołanie Prezesa Narodowego Banku Polskiego, 25) powoływania członków Rady Polityki Pieniężnej, 26) powoływania i odwoływania członków Rady Bezpieczeństwa Narodowego, 27) powoływania członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, 28) nadawania statutu Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej oraz powoływania i odwoływania Szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej, 29) wydawania zarządzeń na zasadach określonych w art. 93, 30) zrzeczenia się urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej. Źródło: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., dostępny w internecie: prawo.sejm.gov.pl [online, dostęp: 17.04.2020]. Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Art. 17. 1. Ambasadora mianuje i odwołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, zaakceptowany przez Prezesa Rady Ministrów. Źródło: Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej, dostępny w internecie: prawo.sejm.gov.pl [dostęp 2.03.2020 r.]. “ Co Ty wiesz o ambasadorze?“ Źródło IV Generalnie powoływanie i odwoływanie ambasadorów jest rolą głowy państwa, czyli na polskim gruncie prezydenta. Dodatkowo dzieje się to na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych, który najpierw akceptuje Rada Ministrów. Jednocześnie ma miejsce swego rodzaju „rozmowa kwalifikacyjna” prowadzona przez Komisję Spraw Zagranicznych Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej. Wprawdzie opinia Komisji nie ma charakteru wiążącego, ale tak czy owak widać, że procedura powołania ambasadora nie jest realizowana „od ręki”. Ponadto przed „wysłaniem” swojego przedstawiciela państwo musi upewnić się, że kraj przyjmujący nie będzie miał nic przeciwko wybranej osobie. W tym celu stosuje się tzw. agrément, innymi słowy pozwolenie, które trafia za pośrednictwem ambasady państwa wysyłającego do jej odpowiednika w państwie przyjmującym (co ważne – drogą poufną). Wówczas piastujący funkcję ambasador kieruje do dyrektora Protokołu Dyplomatycznego prośbę o pozwolenie dla swojego następcy, prezentując kluczowe informacje na jego temat. Agrément stanowi warunek konieczny do powołania danego kandydata na ambasadora. A to jeszcze nie koniec. Aby potencjalny ambasador został faktycznym przedstawicielem dyplomatycznym, niezbędna jest jeszcze akredytacja, która odbywa się poprzez wręczenie tzw. listów uwierzytelniających szefowi państwa przyjmującego przez głowę państwa wysyłającego. Listy te są wyjątkowe nie tylko z powodu swojej roli, ale także formy – dosyć nietypowej, szczególnie współcześnie. Są one bowiem przygotowywane z wykorzystaniem kaligrafii i mają niemal artystyczny charakter. Źródło: Co Ty wiesz o ambasadorze?, 11.10.2015 r., dostępny w internecie: goodmanners.pl [dostęp 2.03.2020 r.]. Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych, sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. “ i wiarygodności ze strony rozmówców oraz zdolności wpływu. Należy posiąść wszystkie zalety człowieka światowego, zachowując przy tym w najczystszej postaci swą polskość. Wyrzeczenia dotyczą prywatnej i rodzinnej strony życia, które w części oczywiście wynagradza presż stanowiska. Są nimi: pełna dyspozycyjność 24 godziny na dobę łącznie z weekendami, niosąca również ograniczenia dla prywatności, konieczność rezygnacji współmałżonka z własnej kariery zawodowej i podporządkowanie się rytmowi przeprowadzek, częste zmiany szkół dzieci i odrywanie ich od kręgu przyjaciół. Proszę wskazać na jedną sytuację z pracy ambasadora, która szczególnie wbiła się Panu w pamięć i dlaczego tak się stało? 12 września 2012 rano francuski minister spraw wewnętrznych powiadomił mnie telefonicznie o wypadku polskiego autokaru pod Miluzą. Wprawdzie policja powiadomiła już nasze służby konsularne, ale minister chciał mi to przekazać osobiście, oferując wszelką pomoc. Mimo że sprawa kompetencyjnie podlegała Konsulatowi Generalnemu w Lille, rozdzwoniły się u mnie telefony i zasypało mnie mailami. Zdałem sobie sprawę z oczekiwań polskiej opinii publicznej na bliższe wiadomości, a konsul z Lille potrzebował sześciu godzin, żeby dojechać na miejsce wypadku (650 km). Pośpieszyli koledzy z innych placówek, a ja – ustanowiwszy koordynację informowania w moim wydziale konsularnym i odwoławszy zaplanowane spotkania – poprosiłem ministra spraw wewnętrznych o helikopter i poleciałem bezpośrednio na miejsce wypadku. W drodze okazało się, że na miejsce przybywa też francuski minister transportu lecący właśnie z Berlina. Razem obejrzeliśmy miejsce, spotkaliśmy się z podróżnymi, poszkodowanymi, rannymi i ratownikami, a później wspólnie odpowiadaliśmy na pytania prasy. Wprawdzie było to logistycznie trudne, a moja obecność nie wpływała zasadniczo na doskonałą pracę naszych konsulów, francuskich ekip ratowniczych i medycznych, ale byłoby niewyobrażalne, by nie było mnie na miejscu. Jak wygląda dzień powszedni ambasadora? Mój powszedni dzień pracy trwa normalnie około 13–14 godzin. Zaczynam go przed 9 lekturą prasy, maili, porannej korespondencji i rozdzielania zadań dla współpracowników. Często poranek poświęcam też na pierwsze śniadanie z dziennikarzami, politykami lub obcymi ambasadorami. Zwyczajowo lubię też rano pisać najważniejsze raporty, wymagające szczególnego skupienia i koncentracji. Następnie spotkania w ambasadzie albo rozmowy z partnerami francuskimi (urząd prezydenta i premiera, MSZ i inne resorty, parlament, gospodarka). Następnie służbowy lunch, może mieć formę pogłębionej rozmowy lub spotkania w szerszym gronie, np. z przedstawicielami komisji spraw zagranicznych parlamentu. Powrót do pracy biurowej (korespondencja, telefony, ewentualnie kolejne rozmowy), często także oficjalne zajęcia na zewnątrz. Unikam wychodzenia do obcych ambasad na organizowane prawie codziennie przyjęcia z okazji świąt narodowych. Po pracy, jeśli jest czas, jadę się przebrać, ale często prosto z ambasady jadę na oficjalną kolację lub wydaję taką w swojej rezydencji, rzadko kończąc dzień przed północą. Jakie wykształcenie i jakie cechy uważa Pan za przydatne do pracy w dyplomacji, zwłaszcza na stanowisku ambasadora? Dyplomaci zasadniczo mają wykształcenie humanistyczne (historia, politologia i stosunki międzynarodowe, filologie obce), prawnicze lub ekonomiczne. Jednak przygotowanie teoretyczne bywa mniej przydatne niż cechy osobowościowe i praktyka nabyta w zawodzie. Ambasador zgodnie z klasyczną definicją ma negocjować, informować i reprezentować. Oczywiście mieści się w tym i działanie na rzecz interesów ekonomicznych, obecności kulturalnej i opieki nad współobywatelami. Aby wykonywać dobrze te zadania, powinna go cechować łatwość kontaktu z ludźmi, naturalna uprzejmość i sympaa, które ich dobrze usposabiają, czyli powodują, że chętnie go się słucha i równie chętnie dzieli informacjami czy ocenami. Musi wykazywać się autorytetem i wiarygodnością, aby budzić zaufanie i móc przekonywać. Powinien zajmować stanowisko wyważone i umiarkowane, unikając sądów stronniczych i skrajnych, które utrudnią mu kontakty na przyszłość. Jako gospodarz powinien być rozmówcą ciekawym, różnorodnym, nieograniczającym się do tematów zawodowych, co podniesie jego atrakcyjność towarzyską, wpływając na wizerunek. Źródło: Zuzanna Brud, Na czym polega praca ambasadora?, 13.01.2013 r., dostępny w internecie: bankier.pl [dostęp 2.03.2020 r.]. Wymień kompetencje i umiejętności, jakie powinny charakteryzować ambasadora. Następnie uczniowie zapoznają się ze stosownym fragmentem tekstu w sekcji Przeczytaj (Rodzaje przedstawicielstw Polski na świecie), weryfikują, poprawiają i uzupełniają informacje zapisane na tablicy. Wybrane osoby podsumowują kolejno, czym charakteryzuje się każdy rodzaj przedstawicielstwa. 2. Uczniowie samodzielnie zapoznają się z mapą interaktywną, poszukując rozwiązań do ćwiczeń dołączonych do multimedium. Po upływie wyznaczonego czasu wybrane osoby przedstawiają swoje rozwiązania. Nauczyciel wspólnie z pozostałymi uczniami weryfikuje i uzupełnia te odpowiedzi. 3. Uczniowie samodzielnie zapoznają się z fragmentem tekstu dotyczącym opieki dyplomatycznej i konsularnej, a następnie rozwiązują ćwiczenia interaktywne 1, 4 i 5. Wybrane osoby przedstawiają swoje rozwiązania. Faza podsumowująca 1. Uczniowie w parach rozwiązują pozostałe ćwiczenia interaktywne. Po upływie wyznaczonego czasu wybrane osoby przedstawiają swoje rozwiązania. 2. Nauczyciel ponownie przeprowadza głosowanie z początku lekcji – sprawdzamy, czy uczniowie zmienili zdanie na temat zasadności polskiej obecności na świecie. Praca domowa: Wybierz z mapy interaktywnej jedno z przedstawicielstw Polski na świecie. Poszukaj informacji na temat działalności tego przedstawicielstwa i przedstaw je w formie wywiadu (10 pytań i odpowiedzi) z pracownikiem tego przedstawicielstwa (dowolnego szczebla). Materiały pomocnicze: Karta Praw Podstawowych UE, eur‐lex.europa.eu. Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych, sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r., prawo.sejm.gov.pl. Rzecznik Praw Obywatelskich, Zmiany w norweskim systemie opieki nad dzieckiem po interwencjach RPO i MSZ, rpo.gov.pl, 2015. Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r., sejm.gov.pl. Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej, prawo.sejm.gov.pl. Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium: Mapa interaktywna może być wykorzystana przez uczniów do przygotowania własnej prezentacji dotyczącej polskich placówek dyplomatycznych.