wpływ treningu inteligencji emocjonalnej na proces uczenia ..., Ćwiczenia z Neurobiologia

Pobierz wpływ treningu inteligencji emocjonalnej na proces uczenia ... i więcej Ćwiczenia w PDF z Neurobiologia tylko na Docsity! NINA BARŁOŻEK WPŁYW TRENINGU INTELIGENCJI EMOCJONALNEJ NA PROCES UCZENIA SIĘ JĘZYKA ANGIELSKIEGO LICEALISTÓW SUMMARY IN POLISH STRESZCZENIE Biorąc pod uwagę fakt, że inteligencja emocjonalna zdobywa coraz większą popularność w środowisku edukacyjnym oraz ma wpływ na naukę języka obcego, autorka podjęła się przeprowadzania eksperymentu, którego celem było podwyższenie poziomu inteligencji emocjonalnej uczniów oraz analiza jej wpływu na nabywanie języka obcego. Naukowcy udowadniają, że emocje są kluczowe w procesie uczenia się języka obcego a proces nauki obejmuje nie tylko aspekty poznawcze, ale także afektywne. Sukces uczniów zależy w dużej mierze od umiejętności radzenia sobie ze stanami emocjonalnymi i emocjami. Według Arnolda i Browna (1999) istnieją przynajmniej dwa powody, dla których należy badać emocje. Pierwszy powód odnosi się do zwiększenia efektywności uczenia się. Emocje negatywne, takie jak strach, lęk, stres, gniew czy depresja mogą spowalniać proces uczenia się języka oraz mieć negatywny wpływ na wyniki uczniów. Z drugiej strony pozytywne emocje, takie jak poczucie własnej wartości, pewność siebie, empatia lub motywacja, mogą wzmocnić ten proces. Zrozumienie problemów powodowanych przez negatywne emocje, wypracowanie skutecznych sposobów radzenia sobie z negatywnymi emocjami lub wreszcie stworzenie odpowiednich warunków do radzenia sobie z negatywnymi emocjami może pozytywnie wpłynąć na nabywanie języka obcego. Zazwyczaj podnoszenie kompetencji emocjonalnych odbywa się wyłącznie za pomocą języków ojczystych; szkolenie inteligencji emocjonalnej w języku angielskim jest czymś bardzo innowacyjnym, ponieważ do tej pory nie przeprowadzono zbyt wielu badań związanych z tym obszarem. Drugi powód badania roli emocji jest ściśle związany z pojmowaniem celu procesu edukacyjnego. Podkreśla się holistyczne podejście do ucznia. W tym podejściu czynniki emocjonalne są traktowane na równi z procesami poznawczymi. Emocje nie są więc dodatkiem, ale stanowią ważną część procesu refleksyjnego. Rozwój edukacyjny obejmuje nie tylko procesy poznawcze, ale także wpływa na emocje uczących się i ich samorozwój. Celem tej dysertacji jest zbadanie prawdziwości stwierdzenia, że inteligencja emocjonalna jest kluczowym czynnikiem w procesie nauki języka angielskiego. Praca składa się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej. Pierwsza część podzielona została na trzy rozdziały. W rozdziale pierwszym autorka przedstawia opis badań nad inteligencją oraz emocjami. Znajduje się w nim przedstawienie ewolucji rozumienia pojęcia inteligencji, jej definicje, strukturalne teorie oraz współczesne podejście do inteligencji. Następnie pojawia się znaczenie emocji, jej definicje oraz neurobiologia. W rozdziale drugim autorka ilustruje ewolucję rozumienia inteligencji emocjonalnej w znaczeniu kognitywnym, jej modele oraz możliwe narzędzia do jej pomiaru. Poświęcono tutaj również część opisowi roli inteligencji emocjonalnej w szkołach opisując programy zastosowane w niektórych instytucjach jak i znaczenie inteligencji emocjonalnej w zawodzie nauczyciela. Autorka dysertacji wyjaśnia, iż podczas lekcji języka obcego uczniowie muszą pokonać wiele trudności, np. lęk językowy, nieśmiałość, różnice kulturowe, własne tendencje introwersyjne oraz brak gotowości komunikacyjnej. Rolą nauczyciela jest zbudowanie odpowiednich warunków sprzyjających rozwojowi językowemu oraz komunikacji w danym języku. Jeżeli nauczyciel chce osiągnąć lepsze rezultaty w swojej pracy, musi skoncentrować się także na rozwoju inteligencji emocjonalnej u uczniów, co powinno być nieodłącznym elementem kompetencji językowej oraz komunikacyjnej. Rozdział trzeci stanowi przegląd badań dotyczących roli inteligencji w różnych aspektach życia człowieka. Autorka dokonała analizy projektów badawczych związanych ze znaczeniem inteligencji emocjonalnej w ogólnym funkcjonowaniu człowieka, w życiu zawodowym, w środowisku szkolnym, w nauczaniu oraz uczeniu się języka obcego oraz pod kątem zastosowania treningów emocjonalnych. Rola inteligencji emocjonalnej kobiet i mężczyzn została również przeanalizowana w tym rozdziale. Wyniki opisanych badań pokazują, że inteligencja emocjonalna koreluje z wykonywaniem zadań, co oznacza, że osoby wykazujące wyższy poziom inteligencji emocjonalnej radzą sobie lepiej z rozwiązywaniem zadań poznawczych i negatywnymi emocjami (Schutte, Schuettpels i Malouff, 2001). Badania pokazują także, że relacje między dziećmi w szkole w dużej mierze zależą od wykazywania zdolności emocjonalnych, a zachowania aspołeczne są mniej prawdopodobne (Petrides i in., 2006). Ponadto, ogólne samopoczucie, zdrowie psychiczne i jakość małżeńska pozytywnie korelują z inteligencją emocjonalną. Konstrukt ten odgrywa też podstawową rolę w środowisku pracy. Sukces jest częściej osiągany, gdy wśród liderów i menedżerów występuje wyższy poziom inteligencji emocjonalnej. Dotyczy to również instytucji edukacyjnych, w których relacja nauczyciel-uczeń decyduje o osiągnięciach szkolnych uczniów (Szorc, 2013). Kluczowym aspektem obecnych badań jest związek między nauką języków obcych a inteligencją emocjonalną, a także jej rozwojem, co również zostało przedstawione w tym rozdziale. Wybrane badania empiryczne wskazują, że proces uczenia się języka obcego nie odbywa się bez postrzegania, rozumienia, wyrażania i zarządzania emocjami (Dolev i Leshem, 2016). Podczas zajęć językowych na interakcje interpersonalne wpływają umiejętności związane z inteligencją emocjonalną; co więcej, uczniowie z wyższym poziomem inteligencji zdobywają wyższe wyniki w nauce (Rastegar i Karami, 2013). Prace, które autorka przeanalizowała skłoniły ją do podjęcia